بازگشت
خسته دل
امیرخان جوینده امیرخان جوینده

دنیا را با زشتی ها یش دوست دارم

زیرا زیبای تودرآن نهفته است

گل را با بوی خوشش دوست دارم

زیرا عشق تودرآن نهفته است

باغــبا نی را دوست ندارم

که بذری جدایی کا شته است

من دیوانه ام من بیچاره ام

ومن بیگانه ام

دیوانهء عشق توبیچارهء هجرتو

وبیگانهء برهمه کس وجزتو

کاش روزی با حضوری پرمهرت کنار منی خسته دل آی این همه نا بسا مانی ها

نا بود وبرباد گردد چون بودنت مرا دنیاییست بیچون حسرتا که دوری زمن ومن

همه هستی های دنیا یم ازنبودت بی معنی است وارزش وبهای ندارد پس باز آی

واین همه ارزش های هستی را به من ده.

زیرا دوست دارمت آری آری ترا .....ای دوست

 

بسا دوری

زمن برده ای صــنم تا ب وتوانم

زعشـــق تو فتاد آتــــش به جانم

چوخاکســــتر میان مجـــمرعشق

برد با دی سحــــرخاکــم به عالم

به قلبم خنجرهجــــــران فگــندی

همیــــشه درد نادرمان چــونا لم

ندیدم شـــــــادی باری زمهـــرت

بسا جور وجـــفایت راچه خوانم

زمن راحـــــــــت وایــمن ربودی

رســـــد باری فلک داد وفـــــغانم

بهاری عمرخویش صرف توکردم

نگردلـــــــــــبربراین رنگ خزانم

خجل کــــــــــــردی گل باغ حیاتم

چــــــــرا ای مه لقا نا مهــربا نم

جوینده دایــــــما آشفـــــــته وزار

جـفا یت را چسا ن زاین دل برانم

 

 شب دوشنبه 29/6/89

شهرکابل

 

 

شهرکابل  1/7/89


September 23rd, 2010


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
شعر،ادب و عرفان